Jaskra to grupa chorób oczu, które prowadzą do uszkodzenia nerwu wzrokowego i pogorszenia pola widzenia. Choroba ta często rozwija się stopniowo, bezobjawowo, a jej przyczyny nie są do końca poznane. Jaskra jest częstą przyczyną utraty wzroku na całym świecie, szczególnie u osób starszych.
W jaskrze dochodzi do uszkodzenia nerwu wzrokowego w wyniku zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego, czyli ciśnienia płynu wypełniającego wnętrze oka. Uszkodzenie to zwykle jest nieodwracalne i prowadzi do trwałej utraty wzroku. Objawy jaskry są zwykle subtelne i mogą obejmować ograniczone pole widzenia, zniekształcenia wizualne, problemy z widzeniem w ciemności i trudności z adaptacją do zmieniającego się oświetlenia.
Leczenie jaskry skupia się na obniżeniu ciśnienia wewnątrzgałkowego, co może być osiągnięte za pomocą leków przeciwnadciśnieniowych, laserowej trabekuloplastyki, procedur chirurgicznych lub kombinacji tych metod. Regularne badania okulistyczne są kluczowe dla wczesnego wykrycia jaskry i zapobiegania jej postępowi. W przypadku osób z ryzykiem wystąpienia jaskry, takich jak osoby powyżej 40. roku życia, osoby z rodziną chorującą na jaskrę oraz osoby z chorobami, takimi jak cukrzyca lub choroby serca, ważne jest, aby regularnie poddawać się badaniom okulistycznym w celu wczesnego wykrycia i leczenia choroby.